Een goed gesprek met woonwagenbewoners
Vorige week waren raadsleden Mirjam Driest, Fenneke Fredrikze en Marcel Heldoorn uitgenodigd door de Vereniging voor behoud van de woonwagencultuur Harderwijk voor een kennismakingsgesprek. Marcel schreef een stukje over het bezoek aan het woonwagenkamp aan de Deventerweg.
Lees hieronder waar het over ging en wat hij er van vond.
Van tevoren wist ik eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moest verwachten, want voor mij was het eerlijk gezegd de eerste keer dat ik op een woonwagenpark kwam. En dat vind ik nou leuk aan raadslid zijn: ik raak in gesprek met mensen die ik anders niet zou ontmoeten en kom op plekken waar ik anders niet vaak zou komen.
We kregen een bijzonder hartelijke ontvangst op het woonwagenkamp aan de Deventerweg van Lammert de Ruiter en Dolf de Jonge. Zij zijn beiden bestuurslid van de Vereniging voor behoud van de woonwagencultuur Harderwijk (hvwc.nl). Deze vereniging zet zich niet alleen in voor de behoud van de cultuur, maar is ook een huurdersverening, omdat de meeste staanplaatsen voor woonwagens ("vakken") gehuurd worden van woningcoöperaties.
Tot nu toe werd mijn beeld vooral bepaald door wat ik in de media meekreeg over woonwagenkampen en hun bewoners. In het gesprek ging het over veel dingen die ik uit de media niet wist. Ik heb dus veel geleerd:
- Het van oorsprong sterke trekkersbestaan en de typische bedrijvigheid waar zij zich toen mee bezig hielden (venten, slijpen van messen en scharen, aangenomen landbouwwerk, enz.).
- Er was tot de jaren 70/80 een groot woonwagenkamp in Hierden waar veel grote families bij elkaar woonden.
- De woonwagenbewoners moesten gedwongen vertrekken uit Hierden en werden verspreid over kleinere kampen in de verre omgeving.
- De pijn die het vertrek uit Hierden de gemeenschap deed wordt nog steeds gevoeld.
- Er bestaan zeer sterke familiebanden tussen woonwagenbewoners.
- De vele mantelzorg die plaatsvindt, bijvoorbeeld bij het zorgen voor hun oudere bewoners.
- Daarmee de behoefte om in grotere groepen (minimaal 25 woonwagens) samen te wonen.
- In Nederland hadden heel veel gemeenten tot voor kort een "uitsterfbeleid". Daardoor zijn er ook in Harderwijk a jaren geen nieuwe standplaatsen bijgekomen.
- De rechter en de ombudsman hebben inmiddels bepaald dat de woonwagencultuur behoort tot ons cultureel erfgoed.
- Het wonen in woonwagens is daar een essentieel onderdeel van.
- Er bestaat een grote behoefte om het aantal plaatsen voor woonwagens uit te breiden. Op dit moment wonen veel jongeren noodgedwongen in een gewone huurwoning.
- De wens om te integreren in de Nederlandse samenleving en tegelijkertijd hun eigen identiteit en cultuur te bewaren.
- Dat woonwagenbewoners gediscrimineerd worden in de Nederlandse samenleving in bijvoorbeeld hypotheken en verzekeringen.
Ik heb heel veel nieuwe inzichten gekregen die bruikbaar zijn als het in de raad gaat over het woonwagenbeleid in Harderwijk.
Lammert en Dolf, bedankt!
Marcel Heldoorn
raadslid ChristenUnie Harderwijk
