De laatste kans

donderdag 22 april 2010

Vorige week heb ik u al laten weten dat ik veel moeite heb met deze begrotingswijziging. Dat betreft dan niet zozeer het beschikbaar stellen van dit bedrag – dat krijgen we immers binnen zeer afzienbare tijd weer terug – maar wel het verhaal achter dit bedrag. Een verhaal dat een lange geschiedenis kent en waarmee inmiddels veel geld is gemoeid – gemeenschapsgeld wel te verstaan.

Dat de ene burger iets meer ‘kosten met zich meebrengt’ dan de andere - om het zo maar te verwoorden - is inherent aan een samenleving als de onze. In de onderhavige kwestie gaan deze extra kosten echter zodanig ver, dat we ons dienen af te vragen of de grens bereikt is. U gaf vorige week aan dat die vraag ook door uw hoofd is gegaan.

Ik heb mij laten vertellen dat de onderhavige woning en/of de tuin inmiddels drie keer is ontruimd. Dat stemt mij droevig en het interview met de huidige eigenaar van de woning, zoals opgenomen in ‘De Stentor’ van afgelopen zaterdag, waarin deze eigenaar spreekt over diefstal van de zijde van de gemeente (…) maakt niet dat mijn gemoed er rustiger op wordt.

“Behaalde resultaten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”. Helaas geldt dat ook hier. Toch wil ik hier een ander gezegde tegenover stellen: “Drie keer is scheepsrecht.” Ik ga ervan uit dat de betrokkene hier inmiddels ook danig van doordrongen is en dat hem van de zijde van het college te kennen is gegeven dat dit zijn laatste kans is. Verder ga ik ervan uit dat de gemeente bij de koop van de woning in de notariële akte of anderszins, elke aansprakelijkheid voor schade, aan derden toegebracht door de huidige eigenaar, zal uitsluiten.

Onze overtuiging om toch akkoord te gaan met deze begrotingswijziging is er in gelegen dat er eigenlijk geen alternatief is. Wij als raad kunnen het de stad, maar ook de direct-omwonenden niet aandoen om deze ellende - want dat is het - nog veel langer te laten voortduren.

Tot slot: wij gaan ervan uit dat er nu een ‘deal’ ter tafel ligt, waarmee een structurele oplossing wordt geboden. De maat is wat ons betreft vol en verder dan waar we vanavond gaan, kunnen én willen we niet gaan. Ook gaan wij ervan uit dat het college ons actief op de hoogte houdt van de ontwikkelingen in deze kwestie.

« Terug